Over Peggy Bannenberg
Vanaf de middelbare school was het duidelijk: Peggy Bannenberg wilde dingen maken! Vandaar ging ze via een opleiding voor goudsmid naar de Gerrit Rietveld Academie, afdeling edelsmeden, en is sindsdien altijd in eigen beheer dingen blijven maken. Sieraden voor galeries, musea, tentoonstellingen, en vanaf 2009 bezig met 3d printen.
De werkwijze met 3d past heel goed bij haar slogan: ”het is niet moeilijk om iets duurs te maken”. Al vanaf het handwerk was het doel altijd om goed draagbare en betaalbare sieraden te maken. “Ik vind het jammer als een werkstuk alleen maar door een museum of een rijke particulier aangekocht kan worden om daarna in een depot of lade te verdwijnen. Er is niets leukers dan je sieraden ‘in het wild’ tegen te komen”.
Het digitale proces verschilt niet zo heel van het fysieke proces, een 3d tekenprogramma is net een digitale blokkendoos, waardoor de opbouw van volumes overeenkomt met het werkelijke materiaal. Met als voordeel dat er een undo functie inzit, waardoor er makkelijker en sneller vormen veranderd kunnen worden, of verschillende versies met elkaar vergeleken kunnen worden. In materiaal is het: afgeknipt is afgeknipt… Een nieuwe techniek levert ook weer nieuwe mogelijkheden op qua materiaal en vorm. Essentieel is dat het gebruik van de 3d techniek terug te zien is in de vorm, om gebruik te maken van de eigenschappen die de nieuwe materialen opleveren, zoals de flexibiliteit van polyamide voor armbanden.
Het werk ontstaat in haar atelierwoning in Amsterdam, waarbij er een verschuiving is ontstaan van de werkbank naar de keukentafel (waar de laptop staat). “Ik mis de werkbank nog niet heel erg, maar heb wel heel veel profijt van de kennis en ervaring van het jarenlang met de hand sieraden maken”. Met een eigen printer, die ook op de keukentafel staat, worden de prototypes uitgeprobeerd voordat ze naar een 3d print service worden verstuurd om in het juiste materiaal geprint te worden. Materialen zoals polyamide, zilver, verguld messing, staal, titanium, praktisch alle materialen zijn tegenwoordig te printen.
Qua duurzaamheid zit het ook wel goed, want het proces van het 3d printen is een van de weinige manieren waarbij er alleen maar materiaal gebruikt wordt waar het nodig is, de zogenaamde additive manufacturing. Bijna alle andere maak processen gaan allemaal uit van een start materiaal in de vorm van een blok, lap, plaat, staf, plank, draad, etc. waarbij het niet benodigde materiaal wordt weggehaald: subtractive manufacturing. Weinig afval materiaal dus, maar het is ook mogelijk om een ontwerp te laten printen en die vervolgens direct naar de klant te laten sturen, minder belasting voor het milieu.